Miód jest naturalnym produktem pszczół, wytworzonym z nektaru bądź spadzi. Miód po jakimś czasie krystalizuje i jest to proces naturalny. Forma krystalizacji i czas, jaki upływa od wyjęcia z ula zależy od odmiany miodu ale również od jego gęstości i temp. przechowywania. Miód, aby nie utracił swoich cennych właściwości nie powinien być podgrzewany do temperatury powyżej 45°C. Miód po rozpuszczeniu w letniej wodzie, po ok. 10 godzinach zwiększa swoją aktywność antybakteryjną i bakteriostatyczną nawet do 300 razy.
Miód należy przechowywać w naczyniach hermetycznie zamkniętych. W temperaturze pokojowej miód pszczeli nie powinien być przechowywany dłużej niż 3 lata, bowiem w miarę upływu czasu jego aktywność biologiczna maleje. Optymalna temperatura przechowywania miodu - od 6 do 10°C. I tak u nas miód jest przechowywany.

Zapewne konsumenci miodu zauważyli różnicę w konsystencji różnych miodów. Jedne krystalizują drobnoziarniście, inne gruboziarniście. Jedne na twardo a inne na miękko. Bywa,
iż miód jest tak twardy, że trudno go łyżką pobrać. Można jednak temu zapobiec. Gdy patoka (miód płynny) zaczyna mętnieć, czyli gdy zauważamy, iż pojawiają się pierwsze zarodki krystalizacji, przystępujemy do codziennego mieszania całej masy miodu, dwa razy dziennie po 15min. W wyniku mieszania następuje rozbicie ziaren na mniejsze prez co zwiększa się ilość zarodków krystalizacji, z których każdy to początek nowego kryształu (ziarna). Gęsta sieć zarodków nie pozwala powstałym ziarnom na rozrost, ponieważ ograniczają się sobą nawzajem.
W efekcie powstaje drobnoziarnista, smarowna konsystencja, nazywana kremową. Dla miodów mniszkowych, rzepakowych jest to rozwiązanie optymalne, jako że naturalnie skrystalizowane są bardzo twarde, przez co trudne w użyciu. Przez kremowanie, będące jedynie obróbką mechaniczną, nie ingerujemy w skład chemiczny miodu, jedynie postać fizyczną. Robimy to ze względów praktycznych. Nasi klienci znają już miody kremowane i wysoko je oceniają.

Naukowcy twierdzą, że powinniśmy jeść miód pochodzący z własnej strefy klimatyczno - przyrodniczej.
Miód, jak żaden inny produkt kupowany jest na bazie wiedzy i zaufania. Wiedzy, skąd miód pochodzi i zaufania, że pszczelarz chce i umie tak prowadzić gospodarkę pasieczną, aby jego miody były najwyższej jakości. Konsument rozumie, że pszczelarz, który zainwestował
w pasiekę, niezbędne pomieszczenia - pracownie i magazyny oraz potrzebny sprzęt, który sam konfekcjonuje i sprzedaje swój miód, markę zbudować i utrzymać może tylko jakością.
Zagadnienia jakości miodu to temat trudny i jeszcze nie do końca zbadany. Nadal trudne są do wyjaśnienia niektóre cechy fizyczne miodu i to nie tylko dla konsumentów, ale również dla wielu pszczelarzy. Dlatego, gdy postać fizyczna miodu rodzi pytania, proszę pytać.
Jestem pszczelarzem praktykiem, który jednak wierzy w naukę i swoje działania o nią opiera. W mojej pasji - pszczelarstwie - realizuję się właśnie poprzez pracę fizyczną i naukę, czyli kontakt fizyczny i intelektualny z przyrodą. Wiedza i doświadczenie pozwalają nam, mimo obiektywnych trudności, utrzymywać nasze pszczoły w dobrej kondycji. Tylko silne i zdrowe pszczoły są zdolne do wyprodukowania miodu najwyższej jakości. Rola światłego pszczelarza polega na tym, aby pasiekę ustawić w odpowiednim środowisku przyrodniczym, utrzymać pszczoły w zdrowiu i jak najlepszej kondycji, wybierać z uli tylko miód dojrzały i następnie nie zepsuć jego jakości przy miodobraniu i przechowywaniu. Nam się to udaje, bo się na tym znamy.

Naszym klientom gwarantujemy najwyższą jakość naszych miodów.

Większość klientów woli miody płynne. Dlatego też pszczelarze ponownie upłynniają skrystalizowane wcześniej miody. Proces ten nazywa się dekrystalizacją. Dekrystalizacja miodu polega na jego ogrzaniu do temperatury ok. 40°C i przetrzymaniu go w tej temperaturze dwie a nawet trzy doby, zależnie od odmiany. Po tym czasie miód ponownie przyjmuje postać płynną. Należy jednak pamiętać, że tej czynności nie można wykonać w domowych warunkach, bez odpowiednich, posiadających możliwość precyzyjnego sterowania temperaturą, urządzeń. Należy również wiedzieć, iż nawet prawidłowo przeprowadzona dekrystalizacja przyspiesza proces starzenia miodu. Jednak nie na tyle, aby go dyskwalifikować. Wreszcie, co bardzo ważne a co przez konsumentów miodu często nie jest brane pod uwagę, ponowna krystalizacja po jego upłynnieniu przeważnie zachodzi w sposób nieprzewidywalny, zazwyczaj inaczej niż to jest charakterystyczne dla danej odmiany. Miody dekrystalizowane często długo nie krystalizują, lub krystalizują nierównomiernie, co w konsekwencji prowadzi do bezpodstawnych podejrzeń o złą jego jakość. Dotyczy to głównie miodów rzepakowych, mniszkowych, - czyli krystalizujących szybko. Dlatego należy unikać dekrystalizacji tych miodów.